Een goede coach heeft de vaardigheid om zijn of haar cliënten volwaardig te accepteren zoals zij zijn. Te kunnen coachen vanuit jij bent oké én ik ben oké. Hier zullen veel mensen het met mij eens zijn en toch blijft het soms een uitdaging. Hoe vaak gebeurt het wel niet dat iemand bij een coach komt met een probleem en dat de coach meteen aan de slag wil gaan. Of dit nu is door direct naar oplossingen te gaan of door vragen te gaan stellen over wat er aan de hand is. Wanneer je als coach meteen voor waar aan neemt dat iemand een probleem heeft zeg je eigenlijk, onbedoeld op een onbewuste manier dat iemand niet goed genoeg is en dat ze van hun probleem af moeten komen om goed genoeg te zijn.
Het is in mijn ogen de kunst van de coach om altijd het goede te kunnen zien in je coachee. Lukt het goede zien van iemands probleem of uitdaging nog niet zo goed, dan de goede intentie die iemand met het huidige gedrag heeft. Het gaat om een mindset van de mogelijkheden zien die er zijn. Dit hoeft niet te betekenen dat je alles maar hoeft goed te praten, tuurlijk ervaart iemand het probleem als iets negatiefs. Het gaat mij erom dat jij ervan overtuigd bent dat je niemand hoeft te ‘fixen’. Jouw basishouding t.o.v. je coachee is ‘Jij bent helemaal goed zoals je bent én je mag ontwikkelen als jij dat wilt.’
Dit vraagt ook wel wat van jou als coach! Het kan namelijk nogal een uitdaging om dit zo te kunnen zien wanneer jij dit niet over jezelf kan denken. Daarom is het zo belangrijk dat jij als professionele coach bezig blijft met reflecteren, jezelf ontwikkelen en volledig oké te zijn met wie jij bent. Een wijs iemand, en ervaren coach, zei mij ooit: ’70% van het slagen van een coaching traject zit in het contact tussen coach en coachee, en 70% daarvan ligt aan het contact van de coach met zichzelf’. Daarom is het zo belangrijk dat wanneer je een coachopleiding volgt deze ook veel aandacht besteed aan persoonlijke ontwikkeling. Het bepaald voor een groot deel jouw succes als coach.
